01 donderdag dec 2016
Posted in bodem, moestuin, permacultuur, tuinreservaat
Tags
Hoe maak je je tuin winterklaar als je met de permacultuur principes werk zoals niet spitten. Onze moestuin is nu ongeveer 2 weken helemaal klaar voor de winter. Om op deze manier de tuin de winter door te brengen heb je nog een week of 2. Nog niet op blaadjes jacht geweest, het kan nog net!
03 maandag okt 2016
Posted in herfst, moestuin, permacultuur
Met die mooie en warme nazomer heb ik afgelopen weken nog volop van de late oogst kunnen genieten. De grote najaars schoonmaak, of het winterklaar maken zoals zo velen noemen, staat binnenkort waarschijnlijk op het programma. In de natuurlijke (moes)tuin is dat niet nodig. Toch is er genoeg te doen in de tuin om hem op een natuurlijke manier klaar te maken voor de winter. In een natuurlijke sier- of moestuin wordt niet alles opgeruimd en afgeknipt, je kijkt naar de natuur voor wat er wel moet gebeuren .
In de herfst laten de bomen hun bladeren vallen, prachtige bladerdekken ontstaan in de meest wonderlijke kleuren. Heeft u al eens goed gekeken hoe ze gedrapeerd liggen onder de boom? Zo heerlijk dicht langs de stam en op de wortels als een lekkere wollen deken. Dat is ook precies wat de boom voor ogen heeft. Een heerlijke warme deken met heel veel voedingsstoffen erin.
Allereerst zorgen de bladeren voor voedingstoffen die de boom diep uit de aarde heeft gehaald. Ze verteren en worden zo teruggegeven aan de bodem. Het bodemleven heeft hier profijt van en wordt daardoor gestimuleerd. Daarnaast zorgen de bladeren voor een tapijt die de bodem beschermen tegen hevige weersinvloeden, zoals zware regenval en vorst. Daardoor blijven de omstandigheden in de bodem constanter waardoor het bodemleven er weinig last van heeft en zo actiever is dan wanneer er geen warme deken ligt. Naast de beschermende factor zorgt een bladerdeken ervoor dat de onkruidzaden niet ontkiemen. Zo zorgt de boom ervoor dat er onder zijn dek geen andere plant kan groeien. Wat voordelen heeft voor de groeikansen van de boom.
Dit bedekken van de aarde wordt in de natuurlijke moestuin en in de permacultuur mulchen genoemd en is een techniek die ik veelvuldig in mijn tuinen toepas. Door de aarde te bedekken met organisch materiaal droogt de aarde niet uit, kunnen er geen onkruidzaden ontkiemen en geef je het bodemleven voedingsstoffen, die jij niet hoeft toe te voegen. Een win win situatie dus.
Mulchen doe ik he
t hele jaar door, en zeker in de winter.
Voor de eetbare siertuin is dat wat makkelijker dan voor de moestuin. Door de meerjarige plantengroei is de aarde al grotendeels beschermd vooral in het begin van de winter. Groene delen van planten sterven redelijk snel af en aan het eind van het winterseizoen is de aarde onbedekt. Daarvoor is het handig om bladeren of houtsnippers in de border te verspreiden. De uitgebloeide bloemen van eenjarige en meerjarige zoals de kruidvenkel laat ik staan. Dat geeft de wintertuin sfeer. De kleine kunstwerkjes van met rijp bedekt zaaddozen maken van een wintertuin een sprookje. De zaaddozen zijn ook nog eens een voedelsbron voor allerhand kleine vogeltjes en andere dieren. Dus lekker laten staan voor winters plezier.
Bij de groentebedden in de moestuin, die doorgaans in de winter onbedekt zijn, is het belangrijk om te mulchen. Je kunt de aarde van de groentebedden op verschillende manieren mulchen in de winter. Je kunt ze bedekken met afgevallen blad, stro, karton of met een groenbemester zoals witte mosterd. Een ander alternatief is de bodem in het najaar bedekken met rijpe compost. Op deze manier zorg je voor een gezond bodemleven en gezonde planten. In de winterperiode mulch ik het liefst met afgevallen blad. Ze bevatten veel voedingsstoffen en zijn in overvloed aanwezig. Ze verteren langzaam en zo zorgen ze ervoor dat de bodem de hele winter bedekt blijft. Door dit voor de winter te doen, gaat de tuin onkruidvrij de winter in. De organismen in de bodem hebben de hele winter wat te doen en verbeteren zo de bodem. Dit heeft als voordeel dat er in het voorjaar nauwelijks onkruid groeit en je meteen kunt planten in een levendige gezonde bodem.
Wil je meer weten over hoe je zorgt voor een gezonde bodem met de natuur als uitgangspunt? Dan is de workshop composteren die ik geef misschien wel een idee?
29 woensdag jun 2016
Posted in eetbare siertuin, moestuin, permacultuur, voedselbos
Tags
Mijn eerste echte vlog. Over het fruitboomgilde in de moestuin van eetjetuin.nl Deze eerste aflevering gaat over de kruidvenkel.
06 vrijdag mei 2016
Posted in lente, moestuin, permacultuur
Tags
Ik was bezig met de foto’s opruimen en dan is het altijd zo leuk om je vorderingen te zien. Vorig jaar een kale vlakte met mest erop, die ik niet heb ondergespit, maar langzaam heb laten verteren. Dit jaar een, zo voor het koude voorjaar, groene moestuin. Met vaste planten en eenjarige en een gilde wat opgebouwd wordt. Veel insecten die rond kruipen en vliegen. Een levendiger geheel t.o.v. vorig jaar. Heerlijk om te zien.
24 donderdag mrt 2016
Posted in moestuin, permacultuur
Tags
Twee weken geleden heb ik voor jullie deze film gemaakt over mijn moestuin waar ik de permacultuur principes in toepas. In deze video laat ik o.a zien hoe je zoal kunt mulchen in de winter.
Het is nog rust in de tuin, maar langzaam warmt de aarde op en komt er meer licht. Binnenkort zal de groeikracht van de natuur weer zichtbaar zijn.
Excuus voor de bij geluiden 😉 het was erg koud die ochtend begin maart.
17 woensdag feb 2016
Posted in moestuin, permacultuur, stadslandbouw
Is bij jullie de zaaikoorts ook al een beetje begonnen? Met het zien van die frisse krokussen begint het bij mij toch te kriebelen. De nieuwe groente en bloemzaden zijn dan ook alweer binnen. En mijn vi
ngers jeuken wel een beetje. Maar nog even geduld.
Maar wanneer zaai je nou?
2 jaar geleden heb ik gezaaid volgens de demeter zaaikalender van Maria thun. Dat in tegenstelling tot afgelopen jaar. Uit eigen ervaring kan ik tot nu toe zeggen dat de resultaten van zaaien volgens Maria thun beter waren dan zonder.
De Dementer zaaikalender wordt elk jaar opnieuw uitgegeven, en heeft te maken met de invloed van de maan op de aarde, en daarmee de groeikracht op de planten. Daar kun je natuurlijk van alles van vinden, maar ik moet zeggen ik had betere planten had en ze ontkiemden bijna allemaal. Dat in tegenstelling tot afgelopen jaar, waar ik meerdere keren moest zaaien om goede zaailingen te krijgen.
Dus ik ga er dit jaar weer voor zaaien op de kalender. Los van het feit dat het mijn ervaring is op betere planten, is het ook nog eens superhandig. Je moet namelijk op bepaalde zaaien. Het geeft richting en voor mij is het ook een stok achter de deur dat er gezaaid moet worden. Ik vind dat wel prettig en probeer me er aan te houden. Maar lukt het onverhoopt een keer niet dan ook geen man overboord, en zaai ik het of een maand later of 1 dag erna.
Gebruik jij een zaaikalender?
05 donderdag nov 2015
Posted in moestuin, permacultuur, stadslandbouw
Tags
Deze week komt mijn oproep voor een eetbare buurttuin in de wijkkrant van Zielhorst. Joehoe!
Een Tuin voor de buurt om in te oogsten, spelen en elkaar te ontmoeten. Ik zoek daarvoor buurtbewoners die het leuk vinden om samen met mij z’n pracht plek te maken.
Een van mijn inspiratiebronnen is de Engelse plaats Todmorden,met hun incredible edible. Maar ook dichterbij huis in mijn eigen Stad hebben we een inspirerend voorbeeld, Het postzegelpark aan de Leusderweg.
Misschien heb je mijn oproep al gezien in de wijkkrant, of misschien nog niet. Voor mensen die het mee willen denken of helpen organiseer ik, in tegenstelling tot wat in de wijkkrant staat, 9 december en 6 Janurari om 20.00 een kennismakingsbijeenkomst met een lezing over eetbare buurttuinen.
meld je dan aan via serai.bressers@gmail.com of met het contactformulier vermeld even welke data je voorkeur heeft.
Ik kijk ernaar uit om je te ontmoeten.
04 woensdag nov 2015
Posted in moestuin, permacultuur, stadslandbouw, voedselbos
Tags
Het moestuinseizoen is voor de meeste ver op het einde. Tenminste wat oogst betreft. Maar voor iemand die wil dat de bodem gezond blijft is er ook nu nog van alles te doen.
Vanuit de permacultuur gedachte kijken we dan vooral naar hoe de moeder natuur dat doet. Een van de manieren van het bos om zichzelf gezond en instant te houden is gebruik te maken van het afgevallen blad. Het blad is heel kostbaar en heeft naast voedingstoffen ook een bedekkende functie. In het bos loopt gelukkig geen meneer met een bladblazer de kostbare bladeren en takken weg te blazen maar blijft het als een zachte deken op de bodem liggen. Dit onderdrukt pioniersplanten( in moestuin termen”onkruid”) en zorgt ervoor dat de aarde niet uitdroogt of erodeert( wegspoelen van aarde of nuttige voedingsstoffen)
Nu dat in de moestuin de meeste eenjarige gewassen klaar zijn, ontstaat er heel wat zwarte aarde in de tuin. Dus afgelopen weken heb ik heel wat zakken met afgevallen blad verzameld om op de kale bedden te leggen.
Nu kunnen wormen aan de slag en andere bodemorganismen dit te verwerken tot voedsel voor de bodem. Deze deken van bladeren in de moestuin heet mulchen.
Mulchen is de aarde bedekken of bedekt houden. Je hebt verschillende manieren en materialen om te mulchen, waarvan het gebruik van blad er 1 is. Mulch kan je werk besparen, doordat het onkruid tegen gaat. Een nadeel van mulch is dat azende insecten,met name slakken, er graag in vertoeven. Het is altijd even zoeken wat nu de beste manier is om te mulchen. Zeker als je last hebt van slakken, zoals in ons koele klimaat is het handig om te kijken wat een passende combinatie is.
28 woensdag okt 2015
Posted in moestuin, permacultuur, stadslandbouw, voedselbos
De herfstframboos is een mooie aanvulling in de eetbare siertuin voor het najaar. Tot dat het vriest kun je van deze framboos oogsten.
Hier oogsten we dan nog steeds frambozen. Elke week worden we nog verrast met een aardig bakje herfstframbozen. De framboos die hier staat is geloof ik wel een van de bekenste, de atum bliss, en hij verrast me elk jaar weer hoeveel bessen hij in het najaar produceert.Ze zijn dan wel niet meer zo zoet als de zomerframboos maar nog steeds een lekker aanvulling bij het toetje. De kinderen zijn er gek op en willen ze het liefst meteen opeten natuurlijk. Voor de magen van de grotere mensen hier moet ik dus vakkundig frambozen achterover drukken 😉
Nog even en het is klaar met deze gulle gever. De bladeren beginnen al te verkleuren. Nu nog even genieten. Hmmmmm!
23 woensdag sep 2015
Posted in inmaken, moestuin, stadslandbouw
De dagen worden korter en de bladeren beginnen al te kleuren. Zo wordt ook de oogst uit de tuin anders. De laatste courgette, en bonen komen er nog aan. De palmkool en boerenkool groeien nog lekker door, en wellicht heb je winterprei of spruiten. Maar voor de tomaten is het nu toch wel afgelopen. Zeker voor die van Eetjetuin.
In het voorjaar met liefde gekoesterd op de vensterbank, daarna heerlijk gegroeid onder een mooi, luxe afdak. En daar hadden ze het erg naar hun zin. Er zaten geweldig mooie groene tomaten aan, die overigens met argus ogen van de andere moestuinierders bekeken werden. Want, zo bleek nadat ze in de volle grond stonden, tomaten en de breede morgen ga
an niet goed samen. Buren vertelden van mislukte oogsten door de beruchte phytophthora, een schimmel die op de nachtschadefamilie voorkomt.
Maar het ging goed, ze groeiden geweldig. Ze hadden een mooi dakje, waardoor ze lekker droog bleven en de schimmel weinig kans had. Er stond basilicum bij als goede buur. Tot 4 weken geleden toen het weer omsloeg, toen sloeg ook de situatie van de tomaten om. Ik inspecteerde ze geregeld en tijdens een van deze inspectie sloeg het noodlot toe. Phytophthora in een van de tomaten planten. Helaas!
Meteen alle groene tomaten van de plant gehaald, hopende dat ik ze nog kon reden. Daar lagen toen 6 kg groene tomaten te wachten tot ze rood zouden worden. En niet stiekem bruin. Als ze bruin zouden worden waren ze afgeschreven. Bruin betekend dat ze besmet zijn met de phtophtora en dan kun je ze niet meer eten en het best meteen in de groene kliko doen. De meeste werden gelukkig rood en geel een enkeling werd bruin. Pfff toch nog tomaten voor die overheerlijke zelfgemaakte pastasauzen die ik in gedachten al aan het maken was.
Nu die 6 kg tomaten langzaam, maar stiekem toch een beetje snel, rijp werden. Was het tijd om in de pannen te du
iken. Los van dat het heerlijk is om tomaten door de sla of andere gerechten te doen, kun je er ook andere heerlijke dingen mee maken. Zo maakte ik er overheerlijke tomaten saus en tomatenjam van. Ik ben een groot fan van Sarah Ravens’s garden cookbook. Een kookboek vol heerlijke en eenvoudige recepten met de oogst uit eigen tuin en ook nog eens ingedeeld per seizoen. Menig gerecht is hieruit al op tafel verschenen.
Zo ook de Really rich tomato sauce;
waarvan hier het recept voor de liefhebber:
ingredienten:
Bereiding:
ontvel de tomaten en snijd ze in grove stukken. Snij de uien en de knoflook. Verhit de olijfolie en bak de uien op een laag vuur tot ze zacht worden, maar niet bruin. Als de uien beginnen de sissen,die dan de deksel op de pan. Voeg de tomaten, tomatenpuree, knoflook, oregano, suiker en wijn toe en laat het rustig sudderen op een laag vuur. Zeker voor 40 minuten. De saus is klaar als hij geslonken is en dik is geworden. Voeg voldoende zout en peper toe. Je kunt deze saus makkelijk invriezen. als je dat wilt doen voeg dan niet de knoflook toe. Bevroren knoflook maakt de saus muffig van smaak. Als je de saus gaat gebruiken kun je altijd nog knoflook toevoegen.
Ik had redelijk wat gemaakt en wat potten in de vriezer staan. Hij is echt heerlijk dus we zijn hier al bijna door de voorraad heen 😉
Tomaten zijn lastig in ons vochtige klimaat. Zeker als je ze buiten wilt telen. Ze zijn erg gevoelig voor de schimmelziekte phytophthora. Tomaten houden niet van nat. Als ze nat worden en het niet goed kan opdrogen door ventilatie van de wind kun je vaarwel zeggen tegen de meeste tomaten soorten in ons klimaat.
Maar ja ik had toch z’n sofiticated dakje, erg nat zouden ze dan toch niet worden zou je zeggen. En toch kwam de schimmel. Tijdens de inspectie’s en het dieven, vond ik dat de planten, nu ze volwassen waren, wel heel erg dicht op elkaar stonden. Dat bevordert de ventilatie niet echt. Ik denk dat mijn ambitieuze beplanting het schimmelprobleem grotendeels heeft veroorzaakt. Zo kon de wind immers niet goed tussen de planten door waaien. Wat is dan de juiste afstand tussen tomatenplanten.
Er wordt geadviseerd om ze in een vak van 70*70 cm t.o.v. elkaar te zetten. Hier stonden ze 30*30 cm. Ook toen ze nog niet ziek waren was dit een probleem. De planten waren bijna niet uit elkaar te houden en groeiden dan ook vrolijk door elkaar heen. Dit bevorderde het dieven niet, en op een gegeven moment wist je niet meer wat nu een dief was en wat niet.
Ik geeft het niet op met de tomaten en de breede morgen zoals zo velen voor mij hebben gedaan. Volgend jaar weer. Met meer afstand, eerder en meer van de onderste bladeren weg halen( hier zijn de planten toch vlug het natst) en wat resistentere soorten kiezen.
Dit jaar had ik een resistent soort ertussen staan, de olijftomaat, een van de favourite hier. Deze heeft geen tekenen laten zien van de phytophthora. De minder resistente soorten, zoals gele Taxi en de rode Japanse early, wel.
Wat doe jij om je tomaten gezond te houden?
