Wonderlijke zaden.
Tijdens het wieden en zaaien in mijn tuin kom ik soms kleine wondertjes tegen. Een tijd geleden verschenen er op allerlei plekken in mijn tuin sla plantjes en nog verbazingwekkender tomatenplantjes, en dan niet alleen op de plek waar ik ze gezaaid heb. Ik viel van de ene verbazing in de andere. Hoe kan dat nou? Ik taste volledig in het duister, totdat ik een stuk compost van onze compost ton tegenkwam met een slaplantje erin. Toen ging het lichtje branden.
De temperatuur in een standaard compost ton is te laag om de kiemkracht van planten, en ook de zaden van planten, eruit te halen. Daarvoor heb je temperaturen van boven de 53 graden nodig. Dat gaat de compost ton of hoop achter in je tuin niet halen. Dat is ook de redenen om er geen graszaad, zevenblad,guldenroede of andere planten die je liever niet in je tuin wil hebben erin te doen.
Vorig jaar heb ik de doorgeschoten sla en de verregende tomaten gewoon in de ton gegooid. Eigenlijk zonder er echt bij na te denken, maar meer: dat wordt weer mooi compost. Dit jaar blijkt dus dat het meer is geworden dan gewoon compost. Hele plantjes.
Het meest onder de indruk ben ik nog van de twee tomatenplanten die gewoon in de koude grond zijn gaan kiemen. En ook nog op een plek die volgens de gildeleer niet bevorderlijk is voor de tomaten. Ze staan namelijk tussen de aardbeien. Aardbeien en tomaten helpen elkaar niet, ze zouden elkaar eerder tegenwerken.
Zo blijf ik me verrassen over de wonderlijke wereld die natuur heet. Dus gooi je zaad in je compost ton, denk dan even na of je die planten wel in je tuin wilt hebben. Ik ben aangenaam verrast door deze planten en laat ze staan waar ze andere planten niet hinderen. My happy accidents noem is ze.
Herkenbaar, dit jaar hadden we compost van de groenvoorziening en nu schieten er ook allemaal tomatenplantjes de grond uit. Ook wij laten ze staan waar het kan, leuk experiment. 🙂