Zoals voor vele moestuinders is het seizoen weer volop begonnen. En met onze nieuwe tuin is het niet anders.
Onze tuin hebben we helemaal schoon opgeleverd gekregen. Zonder onkruid of andere planten, dat betekend dus vooral kale grond. Aangezien ik werk volgens de principes van Permacultuur is dat een ongewenste situatie. Permacultuur gaat ervan uit dat je de bodem zo min mogelijk verstoort.
Dit doe ik om 2 redenen:
1) spitten kost veel energie, en een beetje lui ben ik wel, zeker als het om onkruid wieden gaat. Dus als dat niet nodig is doe ik het liever niet
2) door te spitten verstoor je het bodemleven en verlies je waardevolle voedingsstoffen door water en winderosie.
Al snel bleek dat er niet meer veel leven in de grond zat. Ik heb tot nu toe welgeteld 3 wormen ontdekt in ons stuk van 100 m2. Ondertussen laat ik de grond die ik nog niet nodig met rust en op andere plekken experimenteer ik o.a. met mulchen.Te beginnen met het nieuwe aardbeienveldje. Eerst verwijder ik het noodzakelijke onkruid om vervolgens de aarde te bedekken met karton. Hier maak ik gaten in voor de plantjes, en als laatste wat stro erover. Je kunt er ook nog mest en compost op leggen, zo creëer je een nieuwe toplaag, en heb je meteen een verhoogd groentebed. Ik twijfelen nog of ik eerst nog een laagje aarde of compost en daarna het stro erover leg.
Ik ben namelijk benieuwd hoe dit werkt voor de slakkenpopulatie. Ik weet dat ze de aardbeien niet eten, maar mijn andere plantjes zullen ze heerlijk vinden. Dat ga ik eens verder onderzoeken. Ondertussen gaan onderzoeken we meer leven in de bodem krijgen. Door hem te bedekken, niet te spitten en te verrijken met ons bokasi experiment.
toffe slakken heb jij !!!!
het soort dat ik hier heb zijn verzot op lekkere aardbeien !
Eddy.